One year ago...

Daar stond ik dan in de luchthaven van Barcelona.

Na een fikse wandeling met mijn zware rugzak, al helemaal bezweet, kwam ik aan aan terminal 2 waar onze meeting point was.

Het rare van al, er was geen beweging, erger nog, ik mocht er niet in. Dan maar de stoute schoenen aan getrokken en door de Security naar de afgesproken plek.

Daar ontmoette ik mijn eerste medereizigers van dit avontuur.

Een busrit van 4 uur bracht ons naar de plaats van bestemming. De huisjes werden verdeeld, nog een late maaltijd, een eerste' Hallo' met Wim himself en we konden moe van de eerste indrukken en vooral de lange rit gaan slapen.

Het werd me al snel duidelijk, ook door de weinige informatie vooraf, dat er niet echt een 'strak plan' ging zijn, maar laten gebeuren wat kwam. Go with the flow.

Voor de perfectionisten onder ons zou dit een uitdaging worden, geen planning en structuur.

Wat volgde waren vijf magische dagen vol liefde, verbondenheid, kracht en veel avontuur.

Als je echt eens uit je comfort zone wil komen was dit toch wel 'the place to be'.

Als je zo'n avontuur start is het toch met een bepaalde intentie. Voor mij was dit het verdriet van een gebroken relatie te verwerken en loslaten.

Onze dagen startten met een ademhalingssessie op een betoverende plaats.

We lagen met ons matje onder de loofbomen met uitzicht op een prachtig turkoois meer.

Wat ik vooral heb ervaren is dat de groepsenergie me naar diepere lagen in mezelf nam. Een staat van 'zijn' die rust brengt maar tegelijkertijd ook veel energie. Deze ademhalingssessies waren een heel intense beleving en schepte ook een band tussen alle deelnemers. Je maakt contact met je onderbewuste en dit kan gepaard gaan met heftige sensaties. Je gaat verbinding maken met emoties die in je lichaam zijn opgeslagen.

Dit heb ik de 2de dag ervaren. Een ononderbroken tranendal, nog zoveel verdriet van het verlies van mijn moeder. Maar wat nadien kwam was een gevoel van gelukzaligheid. Dit gevoel is ook heel de week gebleven. Onze adem is onze levenskracht!

Even de voordelen van zo'n ademhalingssessie op een rijtje :

- het veranderd onze biochemie dit geeft meer energie

- het verhoogd de alkaliteit en activeert de HPA-as dwz de hypothalamus, hypofyse en de bijnieren

- het lichaam wordt 'gereset' voorbij zijn conditionering, zijn comfort zone waardoor we beter stress kunnen weerstaan

- de ontstekingsmarkers in het bloed worden onderdrukt

Door de ademhaling kunnen we onze stemming, emoties en lichaamstemperatuur reguleren. Als je de biochemie en hormonale balans hebt bereikt brengt dit je meer energie, betere prestaties en minder stress.

'Halleluja'

Na een uitgebreid ontbijt stonden de ijsbaden te wachten.

Met veel tromgeroffel werden we vergezeld in het ijsbad.

Het is vooral een kwestie van focus, je intentie zetten en heel bewust te ademen.

Bij het laatste ijsbad hadden we de keuze, tussen 5- of 15 minuten.

Op Wim's advies liet iedereen zijn ego achterwege want we hadden nog een zware hicking voor de boeg. Een ijsbad is geen competitie werd ons gezegd.

Ongelooflijk maar waar toch bleef iedereen 15 minuten in het ijs samen met Wim.

Zoals Wim zegt; " Zoek je comfort in het discomfort!"

Elke keer dat je een ijsbad ingaat, zal je lichaam vanuit een overlevingsrespons reageren. Je lichaam zal namelijk nooit echt wennen aan de kou, het is simpelweg een enorme stressor voor je lichaam.

Wanneer je onder stress staat, wordt je ademhaling korter en oppervlakkiger. Maar als je tijdens een stresssituatie, zoals in een ijsbad, gaat ademen alsof alles oké en veilig is, dus rustig en beheerst, zal je zien dat je in dat moment kunt ontspannen. De kunst is je adem vertragen, met name je uitademing. Hierdoor activeer je dat deel van je zenuwstelsel dat voor rust en herstel zorgt, dat jou een veilig gevoel geeft. En zo ben je dus, door kalm te blijven ademen, in staat te ontspannen in een ijsbad. En zal je vanzelf zien dat je tot veel meer in staat bent dan je denkt!

Eenmaal door de koude shock heen is het gevoel onbeschrijflijk.

Ik heb mijn 'Happy Place' gevonden in mezelf door middel van het ijs.

Een gevoel van ongelooflijke rust, kracht en liefde, vooral liefde voor mezelf. Voor mij is dit een mooie metafoor van het leven. Het leven brengt ons de nodige uitdagingen en door dit ijsbad heb ik het gevoel dat ik alles aankan. Je lichaam schreeuwt, brult en tiert om zo vlug mogelijk uit het ijs te gaan maar als je met je mind en je adem deze prikkel kan beheersen... wauuhhh wat een kracht geeft dit je.

Eenmaal thuis werd ik door Wim uitgenodigd om een workshop weekend bij te wonen in Stroe.

Daar heb ik een heel internationaal gezelschap leren kennen. Fantastische mensen die van Brazilië en Mexico kwamen om één weekend ondergedompeld te worden in de WHM.

Alhoewel ik in Spanje 15 minuten in het ijsbad ben gebleven is het toch elke keer terug een enorme overwinning om het ijs in te gaan.

Voorbij deze weerstand is waar de magie plaats vindt.

Wat doet zo'n ijsbad nu juist met ons?

• het is een fitness voor je vaatstelsel, eerst vernauwen ze daarna zetten ze terug uit
• er komen gelukshormonen vrij
• je activeert je bruin vet in tegenstelling tot wit vet waar je van aankomt

Maar wat je direct voelt is je mentale kracht en optimale focus, instant happy en energiek.

Ik heb Wim leren kennen als een zeer charismatisch persoon, zo liefdevol en krachtig waardoor elke uitdaging een 'piece of cake' wordt.

Ik was al fan van Wim maar nu is hij mijn mentor en goede vriend voor het leven.

Al deze wijsheid en kennis draag ik graag over aan jou tijdens een coaching sessie.

Contacteer me voor meer informatie en ik geef graag een persoonlijk plan om samen jou Happy Place te vinden.

P.s Ik kan nu aan mijn moeder denken zonder dat de tranen in mijn ogen staan maar met een glimlach en  2 maanden na de expetitie heb ik mijn liefde leren kennen. ❤️

🙏 Dank aan Wim om dit te hebben mogen beleven!